Chemotherapeutic Agents Targeting Intracellular Signaling Pathways

Kanser tedavisinde, konvansiyonel kemoterapötikler 1940’lı yıllardan beri klinikte kullanılmaktadırlar. Etkililikleri uzun yıllardır kanıtlanmış olsa da seçicilik sorunu ve ciddi yan etkilere yol açmaları bu ajanların kullanımını kısıtlar. Mevcut tedavilerin dezavantajları yeni anti-kanser ilaçlarına olan ihtiyaç araştırmaların yöne kaymasına neden olmuştur. Son 20 yılda kanserinmoleküler mekanizmalarının aydınlatılması ile ilaçlar için hedef olabilecek proteinler tanımlanmıştır. Bu hedeflerden başlıcaları PI3K/Akt/mTOR, Ras/Raf/MEK/ERK, Ubikitin-Proteazom Hedgehog yolaklarıdır. yolakların efektörlerinin birçok kanser tipinde rolü olduğu gösterilmiştir. Hücre içi sinyal mekanizmalarında görev alan yolaklarla ilişkili bulunan proteinkinazlar üzerlerinde en çok çalışma yapılan moleküllerdir. Tirozin serin/treonin kinazlara özgü inhibitör molekül ve/veya monoklonal antikor geliştirilmiş kullanıma sunulmuştur. Yaklaşık alt sınıftan oluşan reseptör tirozin kinazların (RTK) üyesinin kanserle bağlamda öne çıkan RTK’lar; EGFR, PDGFR, VEGFR, FLT3 ALK olarak sıralanabilir. Diğer protein kinazlardan Src, BTK, CDK AMPK’nın gelişimi ilgili kritik süreçlere aracılık ettiği bildirilmiştir. hedeflerin yanısıra potansiyel moleküler hedefler hedeflere yönelik kemoterapötik ajanlar belirlenmiştir. NOTCH, JAK-STAT, Nükleer Faktör Kappa B, Wnt/ ß-Catenin yolaklarını, İnsülin, FGF, HGF, GSK-3 reseptörlerini, Protein Kinaz C, Aurora Hsp90 aktivitesini inhibe etmeye geliştirilen klinik aşamasındadır.